Southern Bluesnight Heerlen #23 Festival Parkstad Limburg Theater Heerlen (NL)(16-03-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisation: Southern Bluesnight info artist: Barn & Belle - Wallace Coleman - Archie Lee Hooker - Joey Gilmore - Bernard Allison - Jan de Bruijn - Guy King - Tony Coleman - Phil Bee's Freedom - The Square Keys - Robbert Duijf © Rootsville 2019

Hier in Heerlen zijn ze inmiddels al aan de 23ste editie toe van hun altijd druk bezochte festival. 23 jaar "Southern Bluesnight" dat kan al tellen en door de jaren heen stonden hier heel wat grote namen op de podia. Dit jaar staan op de affiche niemand minder dan Tony TC Coleman, Guy King, Jan de Bruijn, Bernard Allison, Joey Gilmore, Archie Lee Hooker, Wallace Coleman en Barn & Belle. Het feestje wordt hier na middernacht afgesloten door Phil Bee's Freedom.

Gewoonte getrouw kunnen we tussendoor ook nog genieten van enkel buskers zoals The Square Keys en Robbert Duijf. Het is altijd ook wel een beetje wennen want ook als vindt dit bluesfest plaats in het prachtig "Parkstad Limburg Theater" toch lijkt het door het overlappende programma ook een beetje op een indoor kroegentocht.

Barn & Belle

Als vanouds wordt de spits afgebeten in het "Theater Café" en berust die taak op de schouders van "Barn & Belle". Voor ondergetekende meteen al een onbeschreven blad. Dit Americana-roots duo heeft zijn thuishaven in Geleen en bestaat uit Jesse Deledda en Lea Lomans. Jesse en Lea hun crossroads vond plaats aan het Conservatorium van Maastricht. Naast laureaat op "Podiumvrees" wonnen ze op 10 november ook de B.R.U.L-contest wat hen meteen een plaatsje op de affiche van "Southern Bluesnight" kwam op te leveren.

Ze begeleiden elkaar op country & folk instrumenten als Oilcan-Gitaar, Wasbord, Banjo, Dobro, Melodica, Ukelele en hun "Travellers Drummachine" en hebben als kenmerk ook een prachtige close-harmony zang. Ook stonden ze al op het podium als support voor Pokey LaFarge en zo maken we ons op voor de Americana, Ragtime en Swing van deze "Barn & Belle". Hun nummers als "Dead and Gone" en "Lost My Heart" laten ons kennis maken met de onbedwongen speelstijl van dit retro-duo en hun benadering van ol'style country blues. A twistin' Lady!

Wallace Coleman

Het zat er al meteen aan te komen dat we de eerste act niet volledig konden uitzitten en dus moesten we verhuizen richting "Limburgzaal" voor "Wallace Coleman". Met deze ol'school harper krijgen we nog een van de laatste blues pioneers aan het werk te zien. De in 1936 geboren Wallace Coleman leerde zichzelf spelen op een mondharmonica van 50 dollarcent. Zijn inspiratie haalde hij uit de muziek van Little Walter en Sonny Boy Williamson. Pas na zijn pensionering, begin jaren 80, begon hij in het openbaar op te treden. Robert Jr. Lockwood was zo onder de indruk dat hij Coleman vroeg in zijn band te komen. Dit was het begin van een prachtige muzikale samenwerking.

Wallace laat zich hier in Heerlen begeleiden door Little Boogie Boy (Hein Meijer) (vocals/guitar), Jan den Boer (bass) en Bert Fonderie (drums). Little Boogie Boy openen zelf met het swingende "Rock This House" van Jimmy Rogers. Na een lang uitgesponnen krijgen we dae de ouderdomsdeken van het festival, Wallace Coleman. Met instrumentale intro maken we kennis me de Chicago blues van Wallace met nummers als "Pretty All Over" en "Bad Weather Blues". Als blueshaper mag en kan Little Walter niet worden vergeten met "Just Your Fool" en zo zaten we meteen inde juiste flow van deze "Southern Bluesnight"

Archie Lee Hooker

Nog voor het einde onze biezen pakken en terug richting "Theater Café" waar rond 20.45 "Archie Lee Hooker" zal aanvangen. Zijn naam heeft hij niet gestolen want Archie Lee is een onvervalste neef van de iconische John Lee Hooker. Als tiener richtte de in Mississippi geboren Archie Lee Hooker de gospelgroep The Marvellous Five op. Het was mede door zijn oom JLH dat hij in contact kwam met de blues. In 2011 richt Archie Lee samen met de Braziliaanse gitarist Fred Barreto, de Franse bassist Nicolas Fageot en op drums de Luxemburger Yves ‘DeVille’ Ditsch de Archie Lee Hooker & The Coast To Coast Blues Band op. Vanavond op de "Southern Bluesnight" staat zijn bekroonde album "Chilling" uit 2017 uiteraard centraal, een tribute aan John Lee Hooker. Het jaar dat John Lee Hooker 100 zou zijn geworden.

Uit zijn recente album brengt hij uiteraard nummers als "Love Ain't no Play Thing" en "Found A Good One". Daarna is het tijd voor enig sentiment wanneer Archie Lee Hooker opgitaar en samen met Fred Baretto op dobro een intiem nummer brengen over de dood van Archie's moeder, eentje dat hij dan ook opdraagt aan alle moeders en zo links en rechts een traan doet wegpinken. "Bright Lights, Big City" mag er dan wel eentje zijn van Jimmy Reed maar "Chilling" komt uit het "Hooker" arsenaal. Thank you John!

Joey Gilmore

Op dezelfde tijd werd ook in de statige "Rabozaal" het starschot gegeven door Joey Gilmore en zijn band. "Joey Gilmore" komt hier aandraven met een uitgebreide bezetting met in zijn band Fat ‘Harold’ Harry (guitar), René Schutte (keyboards), Hassan Abudaldah (bass), Jacco van den Heuvel (drums), Jan de Ligt (sax), Jacob Smit (trumpet) en Yavin Groenewegen (trombone). Joey Gilmore werd in 1944 in Ocala, Florida geboren. Zoals bij zoveel Afro-Amerikanen liggen zijn roots in de plaatselijke kerk. Hij leerde zichzelf gitaar spelen bij een lokale kapperszaak en speelde in vele jeugdbands. In de jaren 60 verhuisde hij naar het zuiden van Florida, waar hij als populaire gitarist verschillende R&B, Blues- en Soulgroepen begeleidde. Toch ook al wel enkele jaartjes geleden dat ik hem aan het werk zag en dat moet in 2014 zijn geweest bij "Move2Blues" in Hasselt. De 'MC' van dienst heette zowel de Nederlanders, de Duisers als zowel die van "La Belgique" welkom en gelukkig waren er les bourgemestres de L'Ecluse et Gevarenwinkel ;-).

Fat "Fuzzy Lips" Harry en zijn band zetten aan alsof ze zich Nile Rodgers en Bernard Edwards zijn en worden we zo ondergedompeld in wat "Good Times". Terug naar de blues dan met "Can't Kill Nothing" en het bijzonder soulvolle "Let A Good Thing Go Bad". Ook al moet de brave man op zijn stoel blijven toch brengt hij de blues waarop je ook kan swingen. Op "Nobody's Fault But Mine" diept hij evenwel ook uit de legacy van de blues,en deze van Blind Willie Johnson.

Gijs Jacobs (The Square Keys)

Van de "Rabozaal" terug richting "Limburgzaal" voor het aantreden van Bernard Allison. Even ook een indruk meepikken van de buskers "The Square Keys" en "Robbert Duijf" voor zover mogelijk. "The Square Keys" hun roots liggen in Nijmegen en bestaan uit Gijs Jacobs, Gérard Schoth en Maikel Verkoelen. Hun set bestaat uit rauwe old-school boogieblues in variërende vormen. Hun motto is "Wij doen het zelf!" en zo bouwen ze ook zelf hun instrumenten. Met nummers als "Let Me Be" en "Take A Shave" weten ze de bezoekers hier toch te bekoren en dan mogen we het artistiek talent niet vergeten.

Robbert Duijf

"Robbert Duijf" heeft zo net op de valreep zijn album "Going Home" in eigen beheer uitgebracht. In zijn muziek vinden we invloeden terug van Ierse folk en gospelblues. Het gospelbluesje "Keep Your Lamb Trimmed And Burning" zoals in de versie van "Blind Willie Johnson" daar houden we toch allemaal van. Robbert Duijf vormt met zanger-mondharmonica speler Guido Brassé sinds 2013 ook het Limburgse duo "Third House On The Left" en stonden in die hoedanigheid hier al op de "20th Anniversary Edition" in 2016.

Bernard Allison

"Bernard Allison" heeft al lang het imago "zoon van zijn vader" van zich afgeworpen. Bernard's blues evolueert mee met de tijd al blijven er toch ook flarden hangen van Luther's blues. Vorig jaar tourde hij samen met Mike Zito en Vanja Sky in de editie van de "Blues Caravan". Bernard werd geboren in Chicago en als een zoon van een bluesman rest er in je leven dan maar één richting. Hij kwam reeds op jonge leeftijd in aanraking met de blues door de muziek van Muddy Waters, Hound Dog Taylor en Albert King. Zijn debuutalbum kwam er in 1990 en vorig jaar bracht hij zijn album "Let It Go" uit en het enige dat ik een beetje mis bij Bernard Allison is zijn Snakehead-hoed.

"Cruisin' For Bluesin" maken dat er heel wat funk in zijn blues wordt gestoken. Heel wat werk ook uiteraard uit zijn laatste album "Let It Go". "Back Door Man" en "Hey Lady" zijn er nog een paar die ze hier in Heerlen best wel kunnen smaken. Zeker ook Brook Benton's "Kiddio". Bernard Allison, it's like a night train that never stops...

Jan de Bruijn

Iets wat ik hoegenaamd niet wil missen is de aangename klankkleur van "Jan de Bruijn". Jan is een podiumbeest pur sang en staat al meer dan 40 jaar op de planken. Hier in het "Theater Café" zal ongetwijfeld iedereen aan zijn lippen gekluisterd zijn. In de 80-tiger jaren is hij frontman van de rhythm 'n blues band "The Crew" en later start hij zijn eigen band, The Gonnabee’z. Zijn eerste en langverwachte soloalbum "The Long Way Home" verschijnt in 2013 en drie jaar later volgt er "Bittersweet". Recent werkte hij nog een trilogie uitgebracht met daarop enkel pareltjes van instrumentale nummers. Vorig jaar stond hij nog met de "Blues Angels" op Blues Peer, dit samen met zus Anneke, Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels.

Ondanks als solo brengt de Jan er het hier bijzonder goed vanaf en op "My Babe" van Little Walter is er zelfs eentje dat het niet kan laten om te shaken. Verder niets dan certituden bij de nummers van Jan De Bruijn en hij moets hij anders durven sé. We zijn hier ook voor de klassiekers als "St. James Infirmary" of zo als het obligate "People Get Ready" van Curtis Mayfield. Nog een flashback met Willy Deville "Bordeline" en Jan's act de prèsence zit er hier op.

Guy King

"Guy King" zagen we nog maar pas donderdag bij "Move2Blues" en is de laatste jaren in Europa aan een opmars bezig. Via Memphis en New Orleans belandt de in Israel geboren Guy King op 21-jarige leeftijd in Chicago waar hij bandleider en sologitarist wordt van Willie Kent And His Gents. Zijn in 2009 verschenen eerste soloalbum "Livin" markeert de start van een grote internationale carrière met 250 tot 300 shows per jaar. Hij staat op alle grote bluespodia en -festivals van de wereld en krijgt de eervolle taak om de show van de King of Blues, B.B. King, te openen.

Natuurlijk waren diegene die er donderdag bij waren nog steeds aan het nagenieten en hier in de statige Rabozaal konden dit nu ook wedervaren. Opener is "Bad Case Of Love" en een lang uitgesponnen "See Saw". Het lijkt allemaal zo makkelijk voor Guy King, de manier waarop hij zijn gitaar speelt met enkel zijn duim. Op de vraag waarom? antwoorde hij simpel, ik doe het graag zo. Ook krijgen we de titeltrack uit zijn laatste album "Truth". Hierbinnen een "Sunny" day met Guy King en dit als première voor Nederland.

Tony 'TC' Coleman

Nog een laatste maal naar de "Limburgzaal" voor de absolute headliner van deze 23ste editie van "Southern Bluesnight". "Tony TC Coleman" speelt hier met aan zijn zide het "Henry Carpaneto 5Tet" dat bestaat uit Henry Carpaneto (keys/vocals), Umberto Porcaro (guitar/vocals), Pietro Martinelli (bass/vocals), Paolo Maffi (sax) en Stefano Bergamaschi (trumpet). Naar eigen zeggen is Tony geboren als drummer en is ook gekend als de drummer van BB King. Hij stond ook op het podium met namen als Otis Clay, Albert King, Etta James en Buddy Guy en ondanks dit allen wit hij ook drie solo-albums uit te brengen met gasten als Lucky Peterson en Kenny Neal. Zijn laatste album "Take Me As I Am" bracht hij uit in 2017.

Heel wat instrumentale nummers in de aanvang met uiteraard is de spotlights de drummachine van "Tony TC Coleman". Met "Get Ready" van Rare Earth kwam de zaal al onmiddellijk in beweging ook een meer dan eervolle vermelding voor Henry Carpaneto in zijn rol als begeleider hier vanavond. Het nummer "Take Me As I Am" kan je als een bioogrfie beschouwen van deze "Tony TC Coleman, die onvermoeid blijft verder drummen. Mooi is ook "Brooke and Hungry" en "How Blue Can You Get" en zo kwam ook BB King weer nedergedaald hier in Heerlen.

Phil Bee

Er moet steeds iemand een festival op gang trappen maar ook weer afsluiten en als aller laatse krijgen we "Phil Bee's Freedom" in het "Theater Café" voor de laatste party hier vanavond...of vannacht want dit feestje zal pas eindigen rond 01.30. Als nieuwjaarsgeschenk voor zijn fans bracht Phil Bee op 20 januari het album "Home" uit. Zijn "Freedom" bestaat verder ook nog uit Berland Rours (guitars), John F. Klaver (slideguitars), Pascal Lanslots (keyboards), Arie Verhaar (drums), Wil Hermens, Carlo van Belleghem (bass) en de fantastische backing vocals Nicole Verouden en Tarah Ouwerkerk.

Zowel Carlo als John F. Klaver werden vanavond vervangen en zo maakte youngster "Guy Smeets" hier zijn opwachting vanavond. "Down THe Line" is hun soulvolle opener hier op dit afscheidsfeestje van de "Southern Bluesnight" editie 23. "Andy's Bar" en "I Gotta Fly" brengen het beste in deze band naar voren, alsook de bijzonder soulvolle backing vocals. Puik werk ook van youngster Guy Smeets voor de vervanging. Tijd om naar "Hotel on Wheels" te trekken waar de concierge al in andere sferen vertoefde. Morgenvroeg spek met eieren en dan richting Vlierden...

et le bourgemestre de L'Ecluse...Il y a des Belges dans la salle